Panie, który jesteś w niebie
Niech modlę się nie tylko za siebie
W Domu Twoim, Kościele świętym
Miłość ratunku się doprasza
Gdy Miłość w niełaskę popadnie
Dom się długo nie ostoi
Chrystusie
Tchnij ducha odwagi tym
Którzy mienia Twego strzegą
Sprawiedliwym
Ześlij ducha mężnego
Ratuj Dom Twój Jezusie
Tak mozolnie na Skale go budowałeś
Prostuj ścieżki wokół
Aby Drogę łatwo znaleźć było
Niech się w Prawdzie ostoi
Przywróć w nim Życie
Zwątpienie tak bardzo boli
Niech Miłość wie że jest kochana
Jadwiga Kulik